pouczenia

rzecz dzieje się rano w sobotę, gdy mamy czas na długie wstawanie i jeszcze dłuższe ubieranie. Duży Człowiek (DC) poucza Tycińskiego, który ucieka bez piżamy po łóżku. W pewnym momencie Tyciński usiadł na poduszce.
na co DC mówi: tak Tyciusiu usiadłeś jak król, a teraz chodź malutki, bo królowie raczej nie chodzą goli, z tego co wiem, no chyba, że w bajce.

a poza tym

nie lubię zmiany czasu
nie lubię poniedziałków
nie lubię słoty jesiennej

i pewnie nie jestem w tym odosobniona

komin

jedziemy samochodem rozmowa między Małym Człowiekiem (MC) a Dużym Człowiekiem (DC).
MC widzi komin i mówi: komin jedzie
DC: nie MC komin nie jedzie. to my się poruszamy. a ty widzisz komin albo nie bo ziemia jest okrągła.

dodam tylko, że DC ma 6 lat, a MC prawie 3.

ja bym lepiej nie wytłumaczyła.

onomatopeja

Mały Człowiek ma za zadanie ćwiczyć "dźwiękonaśladownictwo", więc ćwiczymy. a wygląda to tak:
m: jak robi pies?
MC: hau, hau
m: jak robi kot?
MC: kooo-t, kooo-t

nie muszę dodawać, że Mały Czlowiek doskonale wie, że kot robi: miau.

santiago de compostela

być może za rok

marzenie przejścia camino de compostela

się urzeczywistni

udamy się do santiago
bez dzieci
w podziękowaniu za tyle darów i łask
którymi zostaliśmy obdarowani


a dziś Duży Człowiek przed wyjściem do szkoły rysował laurkę z okazji dnia nauczyciela. trochę nerwowo, bo trzeba było szybko wychodzić, ale mobilizacja była pełna. Duży Człowiek nawet powiedział: uczesz mnie szybko (!) i zapnij tylko spinki. muszę podkreślić, że szybko w ustach i zachowaniu Dużego Człowieka jest niespotykane i zaskakujące.

niewiele

chciałabym pomóc
mogę tak niewiele

czy moja miłość jest wystarczająca
ile potrzeba modlitwy
jak dużej ofiary

aby pomóc

perspektywa

najważniejsza w życiu jest odpowiednia perspektywa.
Duży Człowiek chory oznajmia: mamo prawda, że to Pan Bóg leczy a nie lekarz.


dawanie siebie innym
ofiarowywanie swojego czasu
ofiarowywanie swojej wrażliwości
wsłuchanie się w drugiego człowieka
taka zwyczajna miłość